نهال گوآوا زرد برزیلی

نام : نهال گوآوا زرد برزیلی

نام انگلیسی : brazilian yellow guava   

تاریخچه :

این گیاه به صورت بومی در کشورهای آمریکایی از مکزیک تا آرژانتین موجود و در کشورهای حوزه‌ی دریای کارائیب نیز یافت می‌شود. البته این گیاه در خارج از آمریکا نیز به صورت گسترده کشت شده است، به گونه‌ای که در هند به وفور یافت می‌شود.

در برزیل و آرژانتین به صورت خودرو می‌روید.

معرفی محصول :

نهال گوآوای زرد برزیلی با نام علمی Psidium guineense  یک گونه از گوآوا است. انگلیسی‌ها علاوه بر این نام، آن را تحت عناوین گوآوای کاستیلی، گوآوای ترش و گوآوای گینه‌ای نیز می‌شناسند.

این گیاه به درختچه ‌ای بسیار زیبا ار نظر تزئینی، با ارتفاع 1 الی 3 متر، یا اینکه ارتفاعش بیشتر و تبدیل به درختی 7 متری می‌شود.

 پوسته و شاخ ‌و‌ برگ این گیاه متمایل به خاکستری، برگ‎‌های آن 14 سانتی‌متر طول و 8 سانتی‌متر عرض دارند.

 گاهی اوقات تیغ‌ های سفت و بیضی ‌شکل آن، دارای لبه ‌های دندانه ‌دار و بخش ‌های زیرین این گیاه، غده‌ ای شکل با پرز های قرمز رنگ یا بی ‌رنگ هستند.

گل ها به صورت تکی یا خوشه ‌های سه‌ تایی و از محل رویش برگ در شاخه ایجاد، و دارای جام سفید و تعداد زیادی پرچم هستند.

میوه این نوع گوآوا سفت، به شکل گرد یا بیضی، دارای عرض 2.5 سانتی‌متر، پوست آن زرد، گوشت بیرونی آن نیز زرد و گوشت درونی آن سفید و دانه‌های زیادی درون خود دارد.

طعم میوه، شیرین و کمی ترش و شبیه مزه‌ ی توت ‌فرنگی و گونه‌های مختلف آن طعم‌ های متفاوتی دارند. این میوه منبع خوبی از ویتامین c، ویتامین a، فیبر و پتاسیم و حاوی آنتی اکسیدان های زیادی است.

می‌توان آن را به صورت خام، آب میوه، اسموتی، مربا، ژله و در تهیه سالاد، دسر و غذاهای مختلف مصرف کرد.

چوب این گیاه سخت و از آن به عنوان الوار برای ساخت لوازم مختلف و بادوام بهره می‌گیرند.

البته این گیاه مصارف پزشکی نیز دارد.

شرایط کاشت و نگهداری :

خاک مناسب :

به خاکی با زهکشی خوب و غنی از مواد آلی نیاز دارد و در خاک های اسیدی تا خنثی با ph 6 تا 7 رشد می‌کند.

بهترین خاک، لومی شنی ( مخلوطی از شن، ماسه و رس)، لومی رسی ( مخلوطی از رس، ماسه و سیلت)، خاک رسوبات، حاوی مواد آلی در حال تجزیه است.

آبیاری مناسب :

میزان آبیاری به عواملی مانند آب و هوا، نوع خاک، سن درخت و فصل رشد بستگی و به طور کلی به آبیاری منظم نیاز دارد.

بهترین زمان برای انجام این کار صبح زود و آبیاری بیش از حد منجر به پوسیدگی ریشه و بیماری های قارچی می‌شود.

در فصل سرد و مرطوب سال میزان آبیاری کمتر است.

دمای مناسب :

ایده آل ترین دما برای رشد این گیاه، بین 20 تا 30 درجه سانتی‌گراد است.

دمای زیر 10 درجه سانتی‌گراد موجب آسیب دیدن گیاه و دمای بیشتر از 35 درجه سانتی‌گراد باعث سوختن برگ ها و میوه ها می‌شود.

هرس :

درخت گوآوا نیاز به هرس آنچنانی ندارد، به هنگام هرس باید شاخه های ناهمگونی را که رشد کرده اند را در فصل زمستان هرس کنید. به هنگام هرس شاخه های اضافه، بیمار و همچنین خشک را جدا کنید تا درخت رشد بهتری را تجربه کند.

کود دهی :

مصرف کود کامل سه یا چهار مرتبه در سال برای دو سال اول ضروری بوده، و زمانی که گیاه شروع به تولید محصول کرد، کود دهی به بعد از برداشت محصول موکول می‌گردد. محلول پاشی با اوره و فسفات محلول قبل از مرحله ی گلدهی، باعـث افزایش تولیـد و افزایش کیفیت محصول می‌شود. همچنین با کود محلول میزان کل مواد جامد محلول ماننـد : شکر، و اسید اسکوربیک در میوه افزایش می‌یابد.

گلخانه و نهالستان فروزانی